aisino
(Reendrezau dende aisín)
Aragonés - Aragonés
Aragonés - Aragonés- Prenunciación: /aj'si.nɵ/ (AFI)
- Etimolochía: D'Aísa.
Adchectivo masculín
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Masculín | aisino | aisinos |
| Femenín | aisina | aisinas |
aisino
1. Que ye u fa referenzia d'a localidat uescana d'Aísa, por estensión tamién d'a suya bal (la clamata bal d'Estarrún) en a Chazetania, u d'a suya fabla particular, que ye dialeuto d'a luenga aragonesa.
Sustantivo masculín
| "aisino" | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Sustantivo | aisino | aisinos | ||||
| Deminutivo -et | aisinet | aisinetz | ||||
| Deminutivo -ón | aisinón | aisinons | ||||
| Deminutivo -iello | aisiniello | aisiniellos | ||||
| Aumentativo -ot | aisinot | aisinotz | ||||
| Aumentativo -azo | aisinazo | aisinazos | ||||
| Peyorativo | aisinardo | aisinardos | ||||
2. Presona natural d'a localidat d'Aísa, u por estensión, de bello puesto d'a bal d'ésta (Bal d'Estarrún).
3. Dialeuto ozidental d'a luenga aragonesa.
Traduccions
Se beiga tamién
A Biquipedia tien un articlo sobre aisino.
Espanyol - Español
Espanyol - Español Sustantivo
aisino
Italián - Italiano
Italián - Italiano Sustantivo
aisino